osoby

powrót na początek strony


Partum, Ewa
Ewa Partum urodzona w 1945 roku w Grodzisku Mazowieckim koło Warszawy. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi według programu Władysława Strzemińskiego (1963-1965). Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie na wydziale malarstwa. Należy do pierwszego pokolenia polskich konceptualistów. Uważana jest za prekursorkę w dziedzinie sztuki konceptualnej, sztuki feministycznej, body artu, sztuki krytycznej. Jest autorką pierwszej udokumentowanej instalacji w otwartej przestrzeni
„Obecność/Nieobecność“ w Polsce. Do jej twórczości należą także akcje, obiekty, cykle fotografii, filmy, które sama autorka definiuje jako „kino tautologiczne“, jak również poezji wizualnej, performanców i mail-artu. Istotę swojej twórczości artystka określa twierdzeniem: „akt myśli jest aktem sztuki". Od 1969 roku w poszukiwaniu nowego języka sztuki tworzy prace lingwistyczne. W tym celu organizuje akcje i instalacje na poziomie językowym, które pokazywane są zarówno w galeriach jak i w przestrzeni otwartej. Do nich zaliczana jest akcja poetycka „Metapoezja”, polegająca na rozsypywaniu pojedynczych liter istniejących bądź też i nie tekstów z historii literatury (np. Goethe, Proust i in.). W latach 70. Partum koncentruje się na instalacjach konceptualnych np. „Legalność przestrzeni“ (1971), „Śniadanie na trawie“ (1971). W 1972 roku zakłada w Łodzi galerię „Adres“, jedno z najważniejszych miejsc mail artu i teorii sztuki. Prowadzi ją do 1977 roku. W latach 1973-74 tworzy cykl krótkich filmów „films by ewa“, którym nadaje wspólny tytuł „Kino tautologiczne”. Partum zaliczana jest do grupy pierwszych artystek sztuki feministyczne. W 1971 roku tworzy pierwsze odciski ust jako znak kobiecej samoidentyfikacji, a od 1974 roku powstają prace poświęcone feminizmowi, w których artystka używa swego ciała jako przedmiotu sztuki. W 1980 roku powstaje w warszawskiej galerii „Mała” wystawa „Samoidentyfikacja”, na którą składa się seria fotomontaży przedstawiających nagą postać artystki wmontowaną w scenerię warszawskich ulic, po czym część prac artystki oraz katalog zostały objęte cenzurą. W 1982 roku wykonuje w łódzkiej galerii podziemnej performance
„Hommage dla Solidarności”. W 1983 roku na zaproszenie Wolfa Vostella artysty Fluxsusu, oraz berlińskich feministek wyjeżdża do Berlina, gdzie odtąd na stałe mieszka i tworzy. W swoim dorobku ma wiele wystaw indywidualnych zarówno w Niemczech jak i w Polsce oraz grupowych m.in.: w Hiszpanii, USA, Kanadzie, Francji, Japonii, Urugwaju, Brazylii. Jest laureatką licznych stypendiów i nagród.
beteiligt an › Ewa Partum: Legalność przestrzeni