osoby
› powrót na początek strony
Le Roy, Xavier
Xavier Le Roy, urodzony w 1963 roku w Juvisy sur Orge, jest tancerzem, choreografem i reżyserem. Za paradygmat swej pracy przyjął założenie, że społeczeństwo i stosunki zachodzące wewnątrz społeczeństwa tworzone i reprodukowane są przez nieustające mikrodziałania każdego z jego członków. Le Roy określany bywa często tancerzem nietypowym: w końcu żaden z jego kolegów nie zajmował się w swym pierwszym wcieleniu zawodowym biologią molekularną. Karierę tancerza rozpoczął w 1991 roku, a już z 1993 roku datują się jego pierwsze prace i badania, nawiązujące do warunków społecznych i kulturowych, które towarzyszyły jego własnej biografii. Ciała są punktem wyjścia do niezmierzonych możliwości (auto-)wizerunków, (auto-)konstrukcji i (auto-)dekonstrukcji. Z drugiej strony tkwią one uwikłane w sieci socjalnych zachowań i przyzwyczajeń, których wygoda i przypadkowość wyznacza im granice. „Le Roy otwiera dostęp do sfery, w której fakty naukowe i społeczne przekładane są w obraz wyimaginowanej cielesności.“ (Francois Piron, Journal des art of Connivence, 6th Biennale de Lyon).
W 1999 roku Le Roy założył wraz z Petrą Roggel grupę in situ productions, zapraszając choreografów, tancerzy, teoretyków i artystów praktykujących sztukę wideo do współpracy w realizacji eksperymentalnego projektu E.X.T.E.N.S.I.O.N.S. Rok 2003 przyniósł debiut tego projektu. „Interesują mnie podobieństwa i odmienności pomiędzy niektórymi grami i dyscyplinami sportowymi, a sztuką sceniczną (np. tańcem), pamiętając, że w obu przypadkach mamy do czynienia z widowiskami. […] Grze towarzyszy swoista świadomość pewnej drugiej rzeczywistości lub też swobodnej nierzeczywistości, jako przeciwieństwa realnego świata. Tym, co interesuje mnie jednak najbardziej, jest to, że gra ukazuje przejście od nierealnego ku realnemu albo też od nierealnej fikcji ku fikcji rzeczywistej, co jest równie charakterystyczne dla współczesnej choreografii i współczesnego tańca.“
Od niedawna datuje się współpraca Xaviera Le Roy z kompozytorem Bernhardem Langiem. Wspólnie opracowali inscenizację „Teatr powtórzeń“ na festiwalu Styryjska Jesień w Grazu (2003) oraz scenariusz operowy „imposters“ („Oszuści”) dla Staatsoper przy Unter den Linden w Berlinie (2005). W minionym roku Le Roy eksperymentował z kompozytorskim spojrzeniem na koncerty i ich ukrytą teatralnością, opracowując m.in. w Wiedniu „Mouvements dla Lachenmanna. Inscenizacja wieczornego koncertu“ z muzyką Helmuta Lachenmanna (2005).
Od 2004 roku uczestniczy w rozmaitych programach kształceniowych. W sezonie 2007/2008 pracować będzie jako niezależny stowarzyszony artysta w Centre National Choréographique de Montpellier.
beteiligt an › Mobile Academy w Warszawie: „Duchy, upiory, widma i miejsca, w których żyją”
Xavier Le Roy, urodzony w 1963 roku w Juvisy sur Orge, jest tancerzem, choreografem i reżyserem. Za paradygmat swej pracy przyjął założenie, że społeczeństwo i stosunki zachodzące wewnątrz społeczeństwa tworzone i reprodukowane są przez nieustające mikrodziałania każdego z jego członków. Le Roy określany bywa często tancerzem nietypowym: w końcu żaden z jego kolegów nie zajmował się w swym pierwszym wcieleniu zawodowym biologią molekularną. Karierę tancerza rozpoczął w 1991 roku, a już z 1993 roku datują się jego pierwsze prace i badania, nawiązujące do warunków społecznych i kulturowych, które towarzyszyły jego własnej biografii. Ciała są punktem wyjścia do niezmierzonych możliwości (auto-)wizerunków, (auto-)konstrukcji i (auto-)dekonstrukcji. Z drugiej strony tkwią one uwikłane w sieci socjalnych zachowań i przyzwyczajeń, których wygoda i przypadkowość wyznacza im granice. „Le Roy otwiera dostęp do sfery, w której fakty naukowe i społeczne przekładane są w obraz wyimaginowanej cielesności.“ (Francois Piron, Journal des art of Connivence, 6th Biennale de Lyon).
W 1999 roku Le Roy założył wraz z Petrą Roggel grupę in situ productions, zapraszając choreografów, tancerzy, teoretyków i artystów praktykujących sztukę wideo do współpracy w realizacji eksperymentalnego projektu E.X.T.E.N.S.I.O.N.S. Rok 2003 przyniósł debiut tego projektu. „Interesują mnie podobieństwa i odmienności pomiędzy niektórymi grami i dyscyplinami sportowymi, a sztuką sceniczną (np. tańcem), pamiętając, że w obu przypadkach mamy do czynienia z widowiskami. […] Grze towarzyszy swoista świadomość pewnej drugiej rzeczywistości lub też swobodnej nierzeczywistości, jako przeciwieństwa realnego świata. Tym, co interesuje mnie jednak najbardziej, jest to, że gra ukazuje przejście od nierealnego ku realnemu albo też od nierealnej fikcji ku fikcji rzeczywistej, co jest równie charakterystyczne dla współczesnej choreografii i współczesnego tańca.“
Od niedawna datuje się współpraca Xaviera Le Roy z kompozytorem Bernhardem Langiem. Wspólnie opracowali inscenizację „Teatr powtórzeń“ na festiwalu Styryjska Jesień w Grazu (2003) oraz scenariusz operowy „imposters“ („Oszuści”) dla Staatsoper przy Unter den Linden w Berlinie (2005). W minionym roku Le Roy eksperymentował z kompozytorskim spojrzeniem na koncerty i ich ukrytą teatralnością, opracowując m.in. w Wiedniu „Mouvements dla Lachenmanna. Inscenizacja wieczornego koncertu“ z muzyką Helmuta Lachenmanna (2005).
Od 2004 roku uczestniczy w rozmaitych programach kształceniowych. W sezonie 2007/2008 pracować będzie jako niezależny stowarzyszony artysta w Centre National Choréographique de Montpellier.
beteiligt an › Mobile Academy w Warszawie: „Duchy, upiory, widma i miejsca, w których żyją”
