osoby
› powrót na początek strony
Roginski, Raphael
Raphael Roginski tworzy swój dźwiękowy krajobraz z akustycznej obserwacji warszawskiego zespołu klezmerskiego Cukunft, któremu towarzyszył w nagraniach do ich nowego albumu nie tylko z gitarą, lecz również z mikrofonem. W ten sposób powstał akustyczny portret aktualnej żydowskiej kultury i muzyki, która poszukuje własnych korzeni. Nowoczesne aranżacje kompozycji autorstwa Mordechaja Gebirtiga mieszają się z fieldrecording zapomnianych żydowskich miejsc i refleksją na temat żydowskiej muzyki i jej ości. Praca Raphaela Rogińskiego zbliża się więc do przedmiotu jego obserwacji w ten sam sposób, w jaki sam zespół stara się umiejscowić w kulturalnej tradycji.
Raphael Roginski tworzy swój dźwiękowy krajobraz z akustycznej obserwacji warszawskiego zespołu klezmerskiego Cukunft, któremu towarzyszył w nagraniach do ich nowego albumu nie tylko z gitarą, lecz również z mikrofonem. W ten sposób powstał akustyczny portret aktualnej żydowskiej kultury i muzyki, która poszukuje własnych korzeni. Nowoczesne aranżacje kompozycji autorstwa Mordechaja Gebirtiga mieszają się z fieldrecording zapomnianych żydowskich miejsc i refleksją na temat żydowskiej muzyki i jej ości. Praca Raphaela Rogińskiego zbliża się więc do przedmiotu jego obserwacji w ten sam sposób, w jaki sam zespół stara się umiejscowić w kulturalnej tradycji.
