osoby
› powrót na początek strony
Stuart, Meg
Meg Stuart, urodzona w 1965 roku w Nowym Orleanie, ukończyła nowojorskie studia w zakresie tańca z tytułem „Bachelor of Fine Arts“. Od 1986 do 1992 roku była członkinią Randy Warshaw Dance Company. Swą pierwszą choreografię pt. „Disfigure Study“ zrealizowała w 1991 roku na festiwalu Klapstuk w Leuven. Następne jej dokonania to „No Longer Readymade“ (1993 r.) oraz „No one is Waching“ (1995 r.). W 1994 roku Meg Stuart założyła Company Damaged Goods w Brukseli. W jej pracach dominują poszukiwania nowych konstelacji i kontekstów artystycznych poprzez łączenie tańca, teatru, architektury i sztuk plastycznych. Podejście to widoczne jest szczególnie w takich projektach, jak „Show in Many Things“ (Museum für Contemporary Art w Gandawie, 1994 r.) oraz „Insert Skin“ (w kooperacji m.in. z Ann Hamilton, Gary Hillem, Bruce Mau i Lawrence Malstafem). W latach 1996 do 1999 uczestniczyła w realizacjach projektu improwizacyjnego „Crash Landing“ z udziałem tancerzy i muzyków, artystów specjalizujących się w produkcjach wideo i dźwięku oraz twórców wzornictwa. We współpracy z reżyserem Stefanem Pucherem i artystą wideo Jorge Leonem zrealizowała pod tytułem performance „Highway 101“ poświęcony biegowi myśli i reminiscencjom pamięci, stosunkowi artysty do publiczności i spospobom obchodzenia się z przestrzenią.
Do jej licznych projektów filmowych i teatralnych należą m. in.: „Comeback“ (1999 r.), „Snapshots“ (1999 r.), oraz „Henry IV“ (2002 r.) Stefana Puchera; wespół z Christophem Marthalerem i Anną Viebrock pracowała nad „Das goldene Zeitalter“ (2003 r.) wystawionym w teatrze Schauspielhaus w Zurychu, zaś razem z Frankiem Castorfem zrealizowała „Der Marterpfahl“ (2005 r.) w berlińskiej Volksbühne przy Rosa-Luxemburg-Platz.
Od 2001 do 2004 roku Meg Stuart i jej Damaged Goods Company Artists występowali w Residence przy teatrze Schauspielhaus w Zurychu, prezentując tam spektakle „Alibi“, „Visitors Only“, „Forgeries“ oraz „Love and Other Matters“.
W styczniu 2006 roku na scenie teatru Volksbühne przy Rosa-Luxemburg-Platz w Berlinie odbyła się premiera sztuki pt. „Replacement“. Meg Stuart bada w niej „Monstra“ jako swoisty rodzaj szyfru, poprzez który teatr poznawać może samego siebie: monstrualność teatru i teatralność tego, co monstrualne, (ludzkie) dążenie do cielesności i wyimaginowany ból stają się wyraźniejsze, gdy żywi i ich ciała przestają istnieć i zastąpieni zostają przez coś innego.
Meg Stuart kierowała licznymi warsztatami, w tym m.in. w Forum Dance (Lizbona), w European Dance Development Centre (Arnheim), Movement Research (Nowy Jork), Pro-Series (Wiedeń), Tanzhaus Wasserwerk (Zurych) oraz Parts (Bruksela).
beteiligt an › Mobile Academy w Warszawie: „Duchy, upiory, widma i miejsca, w których żyją”
Meg Stuart, urodzona w 1965 roku w Nowym Orleanie, ukończyła nowojorskie studia w zakresie tańca z tytułem „Bachelor of Fine Arts“. Od 1986 do 1992 roku była członkinią Randy Warshaw Dance Company. Swą pierwszą choreografię pt. „Disfigure Study“ zrealizowała w 1991 roku na festiwalu Klapstuk w Leuven. Następne jej dokonania to „No Longer Readymade“ (1993 r.) oraz „No one is Waching“ (1995 r.). W 1994 roku Meg Stuart założyła Company Damaged Goods w Brukseli. W jej pracach dominują poszukiwania nowych konstelacji i kontekstów artystycznych poprzez łączenie tańca, teatru, architektury i sztuk plastycznych. Podejście to widoczne jest szczególnie w takich projektach, jak „Show in Many Things“ (Museum für Contemporary Art w Gandawie, 1994 r.) oraz „Insert Skin“ (w kooperacji m.in. z Ann Hamilton, Gary Hillem, Bruce Mau i Lawrence Malstafem). W latach 1996 do 1999 uczestniczyła w realizacjach projektu improwizacyjnego „Crash Landing“ z udziałem tancerzy i muzyków, artystów specjalizujących się w produkcjach wideo i dźwięku oraz twórców wzornictwa. We współpracy z reżyserem Stefanem Pucherem i artystą wideo Jorge Leonem zrealizowała pod tytułem performance „Highway 101“ poświęcony biegowi myśli i reminiscencjom pamięci, stosunkowi artysty do publiczności i spospobom obchodzenia się z przestrzenią.
Do jej licznych projektów filmowych i teatralnych należą m. in.: „Comeback“ (1999 r.), „Snapshots“ (1999 r.), oraz „Henry IV“ (2002 r.) Stefana Puchera; wespół z Christophem Marthalerem i Anną Viebrock pracowała nad „Das goldene Zeitalter“ (2003 r.) wystawionym w teatrze Schauspielhaus w Zurychu, zaś razem z Frankiem Castorfem zrealizowała „Der Marterpfahl“ (2005 r.) w berlińskiej Volksbühne przy Rosa-Luxemburg-Platz.
Od 2001 do 2004 roku Meg Stuart i jej Damaged Goods Company Artists występowali w Residence przy teatrze Schauspielhaus w Zurychu, prezentując tam spektakle „Alibi“, „Visitors Only“, „Forgeries“ oraz „Love and Other Matters“.
W styczniu 2006 roku na scenie teatru Volksbühne przy Rosa-Luxemburg-Platz w Berlinie odbyła się premiera sztuki pt. „Replacement“. Meg Stuart bada w niej „Monstra“ jako swoisty rodzaj szyfru, poprzez który teatr poznawać może samego siebie: monstrualność teatru i teatralność tego, co monstrualne, (ludzkie) dążenie do cielesności i wyimaginowany ból stają się wyraźniejsze, gdy żywi i ich ciała przestają istnieć i zastąpieni zostają przez coś innego.
Meg Stuart kierowała licznymi warsztatami, w tym m.in. w Forum Dance (Lizbona), w European Dance Development Centre (Arnheim), Movement Research (Nowy Jork), Pro-Series (Wiedeń), Tanzhaus Wasserwerk (Zurych) oraz Parts (Bruksela).
beteiligt an › Mobile Academy w Warszawie: „Duchy, upiory, widma i miejsca, w których żyją”
